Jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka
Jednorazowa zapomoga przysługuje w związku z urodzeniem się żywego dziecka. Odmiennie niż przy ustaleniu prawa do zasiłku rodzinnego nie jest brane pod uwagę czy dziecko żyje w dniu składania wniosku i wypłaty świadczenia. Uprawnienie do ubiegania się o wypłatę tego świadczenia przysługuje matce lub ojcu lub opiekunowi prawnemu lub faktycznemu dziecka przy spełnieniu kryterium dochodowego w wysokości 1922,00 zł na osobę w rodzinie (na podstawie dochodów z roku poprzedzającego okres zasiłkowy z uwzględnieniem utraty i uzyskania dochodu). Jest to świadczenie jednorazowe. Kwota świadczenia wynosi 1000,00 złotych. Termin do złożenia wniosku o zapomogę wynosi 12 miesięcy od dnia narodzin dziecka, a w przypadku, gdy wniosek dotyczył będzie dziecka objętego opieką prawną, opieką faktyczną albo dziecka przysposobionego - w terminie 12 miesięcy od dnia objęcia dziecka opieką albo przysposobienia, nie później niż do ukończenia przez dziecko 18 roku życia. Wnioski złożone po terminie nie będą rozpatrywane.
Jednorazowa zapomoga nie przysługuje, jeżeli:

• 1) członkowi rodziny przysługuje za granicą świadczenie z tytułu urodzenia dziecka, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej;
• 2) osobie samotnie wychowującej dziecko nie zostało ustalone, na rzecz danego dziecka od jego rodzica, świadczenie alimentacyjne na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd, chyba że:
• a) rodzice lub jedno z rodziców dziecka nie żyje,
• b) ojciec dziecka jest nieznany,
• c) powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone,
• d) sąd zobowiązał jedno z rodziców do ponoszenia całkowitych kosztów utrzymania dziecka i nie zobowiązał drugiego z rodziców do świadczenia alimentacyjnego na rzecz tego dziecka,
• e) dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obojga rodziców sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach.

Zapomoga przysługuje, jeżeli kobieta pozostawała pod opieką medyczną nie później niż od 10 tygodnia ciąży do porodu. Pozostawanie pod opieką medyczną potwierdza się zaświadczeniem lekarskim lub zaświadczeniem wystawionym przez położną, potwierdzającym co najmniej jedno badanie kobiety w okresie ciąży przeprowadzone przez lekarza ginekologa lub położną. Nie wymaga się zaświadczenia lekarskiego lub zaświadczenia wystawianego przez położną od osób będącymi prawnymi lub faktycznymi opiekunami dziecka.